¿Que se siente? A mi me generaba tranquilidad y angustia al mismo tiempo, aunque con esos focos... mi madre querida, si me encuentro con vosotros pienso que me van a abducir.
Enhorabuena, las nocturnas tienen otro color y creo que lo habeis visto. De todos modos llevas un equipamiento de luces que me recordastes os camions do pescado que van cara a Madrid de madrugada; ¡que derroche de luxes!, nin a Mercedes Benz consigue ese efecto-luz-día. Bo día.
Pues se siente por lo menos sensaciones distintas al día, se pasa muy bien, tienes que ir con mucho más cuidado, no se explicarlo... pero es otra cosa. Lo de los focos... a nosotros nos parecía que un poco más de luz podríamos tener incluso. Tecnología de los chinos.
Enhoraboa os pioners da Noite da Mariña; son o máximo; o que tería que oir eu de amigos e familiares se se me ocurre facelo ahí, buff, non o quero nin pensar. ¿Oilos?. Eso sí que iban a ser emocions fortes, que digo, eso sería riesgo ¡¡puro!!, e pa Castro directo. Aquí tes outra crónica de unha nocturna http://foromtb.com/showthread.php?t=187756&page=71 Era a miña primeira nocturna. Leína agora e parecía que tábamos tolos ainda o día siguiente. // Enhorabuena a los pioneros, lo máximo, lo que oiría yo de los míos, ni pensarlo. Sería riesgo mortal y al loquero seguro. Aquí cronica de una nocturna. La 1ª nocturna, al día siguiente locos. http://foromtb.com/showthread.php?t=187756&page=71 Que pasada!; ahora xa o temos como normal, prendemos os focos e a seguir rulando, ainda que sempre tes aquel regusto do recordo da primeira vez. Inolvidable. Aquela noite repetímos a San Froilán 2.007. Bueno, normal aquí, ainda que na Mariña non sei se me atrevería. Penso que diría que me vou de cena e copas que collería a bicicleta na palleira como se a fora roubada. Logo pa ducharme na casa tería que decir que tuvemos que recoller o compañeiro que caeu no zurrio da veciña. // Ahora ya es normal focos y a seguir con gusto de la primera vez. Repetimos SF 2.007. Aquí normal; en la Mariña diría que iba de cena y robaría la bici en el pajar. La ducha es por que recuperamos a Angelín de los orines de la vecina. Boa tarde.
Por Maismar: Si no lo has hecho es increible; ir por senderos entre arboles con luz de linternas en una noche como la de ayer. Todo cambia; las piedras no son piedras, son veloces tortugas que se mueven, las ramas del suelo no están cortadas se siguen moviendo con antiguos vientos que un día las agitaron en su arbol, los charcos no son charcos son espejos que tú rompes al pasar, y los surcos son precipicios sin final, todo cambia .... El equilibrio, la intuición y las sensaciones en tu cabeza lo hacen todo, son lo único que te mantiene sobre la bici. La vista, nula; el oido, todo silencio; el olfato, olor a tierra; gusto, ¿pa qué?; y el tacto, con el frio queda neutralizado. Tu si que lo has explicado bien. Ya me tarda la próxima
Recopilando mais ideas para o noso gran creativo: Zagato; ¡por si él xa tuvera poucas....! ============================================ http://www.vimeo.com/2218557 Este fin de semana toca ir o Bierzo Libre. Bo día.
Eso xa o tiña pensado para a marcha de Burela, xa teño o guión casi preparado... Eso vai ser unha campaña publicitaria... e non as de Coca-cola...
Este foi un fín de semana intenso por aquí pola Costa, dúas rutas fortes e unha cena-fiesta-jolgorrio-bailoteo na que Jimi Hendrix se levou o premio ó socio do Clube Ciclista Burela que máis marchas fixo neste ano que vai acabar o 2008. E hoxe, como non, e para curar a resaca.... NOCTURNAAA. Vaia cara de chuki que se lle puxo a algún ó cruzar o río denoite.
Xa temos fecha, e un percorrido espectacular e innovador.... Pronto máis información. Faltan pouco máis de 2 meses. De momento lo ponemos un poco difuminado... pronto iremos desvelando los detalles Ya tenermos fecha, y un recorrido espectacular e innovador... Pronto más información. Faltan poco más de 2 meses
Cada uno que venga vestido como quiera, siempre de forma decorosa (recordando el vídeo de la quedada irmandiña). Pero al mar no os vamos a tirar, tranquilos.
¿Que nos esperará para o 1 de Febreiro? A convocatoria ten grandes aspiracions. F1 que ya no es poco, como el Gran Premio. Además ahí ya hay equipo de probados resultados. Animo a ese: F1 Burela Team.
Ruta que transcurre por el Litoral lucense y Astur con todo el encanto cantábro. Lugar de partida: Praia de As Catedrais. Hora: 9.30 Ruta: Prai de As Catedrais (Galicia) - Figueres (Asturias) - Prai de As Catedrais (Galicia) Kilómetros totales: 41 km Desnivel de ascenso acumulado: 747 m. Desnivel de descenso acumulado: 765 m. Tiempo estimado para la ruta: +-4 horas (negociables). Puntos de paso: Ribadeo-Penedo do Corvo- As Pudias- Rinlo- Esteiro-Meirengos Seguiremos informando. .../... Bo día.
Muy buena pinta lo del domingo , alli estaré si nada/nadie lo impide . EN CUANTO AL 1 DE FEBRERO.........................AFILAR CUCHILLOS
Xa me parecía que tiña tracks de esas rutas por algún lado e ó fin os atopei. Adxuntoos en formato .plt e .gpx. -Un track que se parece moito á idea inicial que tiña Maismar, só que a volta faina pola interior. Tendo en conta que está feito antes das obras da autovía... igual da problemas nesa parte interior, pero a da costa perfecta. -Outro track parecido só que dende Rinlo. -Outro track que ten unha pinta bastante boa que é unha volta á ría de Ribadeo en btt. Ou sexa, que vaiamos a onde vaiamos non nos vamos perder....
PERFECTO: E que non ai mais que darche un punto de apoio e moves e re-moves A Mariña enteira, jajajajajjaajjaja //darte un punto de apoio y lo remueves tooo. Bueno, pues el tema ta escrito e grabao: o punto de partida, a hora, o tempo, o mar, todo; esta vez non se pode faltar, ¡¡con peores ventos teño ido eu os nabos!!, e se non preguntadelle a Moncho que non falla anque chova; esta noite aviso a JR para que traiga a Sirea MaruXaina para que nos protexa de ir contra as penas. Ademais vamos ter un día ideal para ir o borde do mar, e como nacin xusto o rente nada como pasar unha mañá enteira o borde do Gran Azul. As olas e o os bruidos que vai meter!!, eso si que vai ser un auténtico espectáculo audiovisual e tou convencido que os salseiros nos salpicarán a cara; esa experienca, casi divina e vivida moitas veces cando neno sobre as penas enseña unha cousa vital: o respeto. //Moncho no falla en ira a los nabos aunque llueva, el ganado necesita alimentarse. Vamos a tener un buen día al borde del Gran Azul con olas y sonidos que nos salpicarán la cara que nos enseña el respeto.