Ahá...estaba seguro que ésa era la parte que más os iba a interesar. Done ¿de verdad no sabes? Es bien fácil, fíjate en la foto de abajo, ahí ves una palanca naranja larga con un pomo negro; pues mira, tienes que coger firmemente la palanca y entonces con mucho cuidado coges el tarro de vaselina y luego...estooo....:???: bufff... bueno, mejor te lo cuento otro día :qmeparto Estuve fuchicando en el artilugio, todo lo hace el muelle ese de abajo, conste que si aprietas los mandos NO HAY DIOS que lo mueva, ni con pedales ni con remo. Saludos
Gracias chapela es un placer poder contar con tigo tio siempres estas para lo que haga falta,nos vemos el domingo
joeeeeeerrrrrrr estaticas .cuatro patas rodillos etcetcetc basta ya cuando me recupere me tengo que ir al tibet por lo menos
Exito rotundo en la Nocturna asta huvo trialera en el centro ,Raiñas non te olvides e ponme os datos de ese foco que lebabas .
Este venres, como de costume, o tempo ameazaba con rebelarse pero, como sempre, a noite trouxo a calma e temperatura ideal para pedalear. Xuntámonos cinco dos clásicos das nocturnas. Tamén chegou de Moaña Raiñas39, atraído polos rumores de rutas suaves nocturnas con toque gastronómico e cata controlada. E tamén trouxeron engañado de Vigo a Alberto, prometéndolle un paseíño relaxado para facer un pouco de fame ata a taberna. Tuchis parece inofensivo con ese falar tranquilo, rodar regular e controlado, pelo blanco e propoñendo animaladas como se falase de dar unha volta polo carril bici. Saímos cara San Roque e Monte Carrasco quentando motores. Dende o colexio subimos pola parte de atrás. Así as vistas de Aldán xa case a escuras animáronnos na pedregosa subida . Teríamos que saír algún día máis cedo e así deslumbrarnos coa espectacular posta de Sol sobre Ons e a ría de Aldán desta ruta. A mente manda máis que o corpo nas subidas, nótase ben ao subir eses tramos técnicos e duros con máis decisión e confianza que de día, sen entrar con medo nos tramos máis complicados. Baixamos cara o outro lado e aquí Tuchis decidiu meterse pola parte mala da pista, acabando nunha voltereta, que non fixo que lle volvese o sentido. Dende San Cosme seguimos a pista ata a subida a Hermelo. Non collemos a pista clásica senón uns metros antes, por unha sucesión de camiños técnicos, duros e sucios coa disculpa de acortar: para min os mellores. Alberto xa empezou a velo nejro e aínda non sabía da rampa da pista de Hermelo, a máis dura, a máis difícil, a que pon o corazón a tope e o equilibrio a proba. Aquí presumo eu de que cun pouco de sorte, confianza e unha cuberta nova, subina do tirón. Non paramos na Cruz por medo a quedar sen comida e fixemos ben. A taberna de arriba estaba pechada pero con luz. Asomámonos con cara de pena e apareceu o chaval invitándonos a pasar e gosar do avituallamento. Repetimos menú con Xarrete e Xamón asado, viño e cervexa, postre e chupitos: con estes régimenes acadaremos á eterna xuventude de corpo e espíritu que nos amosan cada día e cada noite os veteranos. Saímos animados, envalentonados, sentíndonos indestrutibles e poderosos pero nas rampas que quedaban non se subía con soltura e subíase a comida á boca. Chegamos ó Paralaia e Tuchis propuxo facer historia, ser os primeiros en baixar o Bimbón de noite. Eu non coñecía o Bimbón, esa larguísima trialera de cu-pa-tras con retos en forma rejos, raíces, pedras, laxes, paus, curvas e bikers zapateados. Xosé amosounos que o de Tuchis non era casulidá, os de Tirán buscan pedras para campanear e baixar a rebolos. Volvín a ver en primeiro plano o voo coa única consecuencia dunha luz extraviada e parón para reparar. Disfrutamos ou sufrimos o resto do Bimbón, para algún foi todo un re-descubrimento. Tras o subidón (de adrenalina) xa tiramos por San Martiño e os Remedios. Non lle perdonamos nin o río dende A Rúa para acabar coa entrada triunfal no Ambigú. Cubatita e todos pa casa, bueno case todos. Eu marchei ás 4…. para ducharme e volver a saír. E diredes, que fai este individuo escribindo a estas horas? O Bimbón deixoume sen pastillas de freno e claro…. houbo visita a Diego, que o domingo hai que estar para dalo todo outra ves. trad, según opentrad Este viernes, como de costumbre, el tiempo amenazaba con rebelarse pero, como siempre, la noche trajo la calma y tuvimos una temperatura ideal para pedalear. Nos juntamos cinco de los clásicos de las nocturnas. También llegó de Moaña Raiñas39, atraído polos rumores de promesas rutas suaves nocturnas con toque gastronómico y cata controlada. Y también trajeron engañado de Vigo a Alberto, prometiéndole un paseíño relajado para hacer un poco de hambre incluso la taberna. Tuchis parece inofensivo con ese hablar tranquilo, rodar suave, pelo blanco y proponiendo animaladas cómo se hablara de dar una vuelta lo pones carril bici. Salimos cara San Roque y Monte Carrasco calentando motores. Desde el colegio subimos por la parte de atrás. Así las vistas de Aldán ya casi la oscuras nos animaran la pedregosa subida . Me los tendría que salir algún día más temprano y así deslumbrarnos con la espectacular posta de Sol sobre Ons y la ría de Aldán que me los tendría por esta ruta. La mente manda más que el cuerpo en las subidas, se nota bien al subir esos tramos técnicos y duros con más decisión y confianza que de día, sin entrar con miedo en los tramos más complicados. Bajamos cara el lado de Sano Cosme y aquí Tuchis decidió meterse ponerlo lado malo de la pista, acabando en una voltereta, que no fijo que le volviera el sentido, como me los vería más adelante. Desde Sano Cosme seguimos la pista incluso la subida a Hermelo. No cogemos la pista clásica sino unos metros antes, por una sucesión de caminos técnicos, duros y sucios con la disculpa de acortar: para mí los mejores. Alberto ya empezó a verlo nejro y aun no sabía de la rampa de la pista de Hermelo, a más dura, a más difícil, la que pone el corazón a tope y pone el equilibrio a prueba. Aquí presumo yo de que gracias un poco de suerte, confianza y una cubierta joven, la subí del tirón. No paramos en la Cruz por miedo a quedar sin comida y hicimos bien. La taberna de arriba estaba cerrada pero con luz. Nos asomamos con cara de pena y apareció el chaval invitándonos a pasar y gosar del avituallamento. Repetimos menú con Xarrete y Jamón asado, vino y cerveza, postre y chupitos: con estos régimenes conseguiremos a la eterna juventud de cuerpo y espíritu que nos muestran los veteranos. Salimos animados, envalentonados, sintiéndonos indestrutibles y poderosos pero en las rampas que quedaban se subía la comida a la boca. Llegamos al Paralaia y Tuchis propuso hacer historia, ser los primeros en bajar el Bimbón de noche. Yo no conocía el Bimbón, esa larguísima trialera de culo-pala-tras con retos en forma rejos, raíces, piedras, laxes, palos, corvas y bikers zapateados. Xosé los mostró que lo de Tuchis no era casulidá, los de Tirán buscan piedras para campanear y bajar la rebolos. Volví a ver en primero plano el vuelo con la única consecuencia de una luz extraviada y parón para reparar. Disfrutamos o sufrimos el resto del Bimbón, para alguno fue todo un descubrimiento. Tras lo subidón (de adrenalina) ya tiramos por Sano Martiño y los Remedios. No le perdonamos ni el río desde A Rúa para acabar con la entrada triunfal en el Ambigú. Cubatita y todos pala casa, bueno casi todos. Yo fui a las 4?. para ducharme y volver a salir. Y diréis, que hace este individuo escribiendo la estas horas? O Bimbón me dejó sin pastillas de freno y claro?. hubo visita a Diego, que el domingo hay que estar para darlo todo otra ves.
estais todos como cabuxas ,ya bajar el bimbom de dia es morirse ,de noche ni te cuento,lo dicho como cabuxas
impresionante relato mara otra vez me rindo a tus pies pero hazme un favor antes de nada lavaos ehheeh.
Buena narración de la nocturna de ayer Marajota,para mi el mejor párrafo es."Tuchis parece inofensivo con ese hablar tranquilo,rodar suave,pelo blanco y proponiendo animaladas como si hablara de dar una vuelta por el carril bici".....Después de cenar,menuda subida de Hermelo-Paralaia....
muy buenas a todos!!! antes de nada, 2 cositas: la primera, menuda narracion de la ruta!!!!! la segunda, mi presentacion. me llamo borja.(alguno me conoce ya)tengo 23 años, y soy de moaña.estoy empezando, bueno, mas bien retomando esto del mtb, y me presento a vosotros, con el fin de acoplarme a esas rutilla que os marcais por aqui por el morrazo. como me dijo nuestro compañero doneciño(por cierto, muchas gracias)que soleis quedar a las 9:30, me surge una duda, salis exactamente igual aunque llueva o no??? pues nada, a ver como estoy de espiritu mañana, e igual me animo a hacer la primera salida con vosotros.... un saludo a todos.
menuda brigada de limpieza que nos juntamos,asi es como estaban los caminos antes, y despues impecables ,lo voy a resumir en dos palabras como hacia jesulin,im prezionante:qmeparto:qmeparto
mañana nos bamos a Villagarcia temprano un buen grupo los que se quedan igual salen a esa hora o a las nueve en punto ,de todos modos en Moaña ahy dos grupos tamvien por si te interesa uno son los Raposos y otro los Xavarins los Raposos suelen salir de las Barxas nose a que hora, pero en su foro puedes quedar con ellos .un saludo Borja ya nos veremos por estos lares
Hola Gsold, me alegro de que te presentes en el foro, te comento dos cosas, una; que salvo diluvio siempre hay gente que sale, !!tienen una moral ¡¡¡. Dos; Que mañana nosotros no estaremos ya que vamos a la marcha de Villagarcia,de todas formas, supongo que los Raposos de Moaña saldrán del espigón de Samertolameu a eso de las 9:30, te podrías unir a ellos, son buena gente. Para la semana sí saldremos del reloj a eso de las 9:00, supongo que los miembros del club que son de Moaña también vendrán ya que estamos con los preparativos de la marcha y ellos no conocen bien la ruta, si quieres te puedes unir a nosotros y así conoces a casi todos. lo dicho, un saludo.
repito, muchas gracias. tambien postee en el de los raposos, a ver sime cuentan algo para mañana, pero de todas formas, la semana que viene es posible que me una a vosotros.
vaya cristo que me monte con las afotos ,ahora queda asi que me es tarde ---------- Mensaje añadido a las 21:24 ---------- El anterior mensaje fue a las 21:23 ---------- los raposos salen a las nueve de la escollera o si no de las barxas